Budowa wielkich ambicji, wielkich cierpień i małych korzyści

autor zdjęcia: Urban~commonswiki / wikimedia commons / domena publiczna

źródło: Rzeczpospolita

Przy budowie Kanału Białomorskiego w latach 1931–1933 pracowali m.in. więźniowie polityczni – wielu z nich nie przeżyło...

Pomysł połączenia rosyjskich portów nad Morzem Białym z Bałtykiem był w Rosji wielokrotnie podnoszony, ale przedsięwzięcie to przekraczało ówczesne możliwości techniczne i ekonomiczne. Z możliwościami i kosztami nie liczył się jednak Stalin, gdy 5 maja 1930 r. nakazał budowę kanału, który połączył oba morza.

Aktualna sytuacja polityczna sprawia, że patrzymy z niepokojem na działania Rosji. Wojna przez nią wywołana przynosi ogromne cierpienia Ukraińcom, którym współczujemy i staramy się pomagać. Widzimy przy tym także ogromne cierpienia setek tysięcy rosyjskich żołnierzy i ich rodzin, więc zastanawiamy się czasem, dlaczego nie protestują? Odpowiedź jest prosta: przywykli. W Rosji często dążono do różnych celów bez zwracania uwagi na cierpienia zwykłych ludzi. W tym felietonie chcę to zilustrować opowiadaniem o ogromnych przedsięwzięciach w zakresie budownictwa wodnego.

Okręty „płynące” setki kilometrów po lądzie

W 1700 r. wybuchła wielka wojna północna. Była to już trzecia wojna obdarzona tym mianem. Pierwsza z tej serii wojen miała miejsce w latach 1563–1570, druga toczyła się między 1655 a 1660 rokiem, a ta trzecia trwała od 1700 do 1721 roku. W uproszczeniu mówiąc, wojna dotyczyła rywalizacji między Rosją a Szwecją (chociaż brały w niej udział także inne państwa), a zwycięska w tej wojnie Rosja stała się supermocarstwem. Rzeczpospolita – bardzo aktywna w dwóch poprzednich wojnach – w tej trzeciej oficjalnie nie brała udziału, ale właśnie ta wojna miała dla naszego kraju dalekosiężne skutki. Nie zamierzam tu jednak rozwijać tematu samej wojny i jej skutku dla...